Terk Etmek

Bu defa ben olmalıyım giden, çünkü kimi zaman kalandır asıl terk eden. Vazgeçmeliyim tutkusu olduklarımdan, anmamalıyım adınızı, bakmamalıyım resimlerinize, ben olmamalıyım artık, o eski ben.. Sanmayın ki daha kolaydır terk etmek. Sanmayın ki daha kolaydır terk edilmekten. Terkedilende hep bir umut vardır ama ben biliyorum ki olmayacak geriye dönüşüm. Bu kararı vermek zordur, ama ömrün boyunca bununla yaşayacak olmanı bilmek daha zor. Yarayı deşmek, kan ağlamaktan daha zordur.

Ama ben hissetmediğim bir anda gidiyorum. Sizi bırakan ben değilim, içimde “ben” olmayan ben. Artık eskisi gibi değilim eksiklerim var, yalnızım, anlayın işte bu ben değilim. Beynim kalbime kepenk vuruyor, bana seçme şansı bırakmıyor. Seçemiyorum, seçimsizim. Anla işte kalabalıklar içindeki yalnızım.

Bilmem ne kadar sürer bu işkence, belki de bitecek son nefeste. Ailem olmayacak hiçbir zaman, diyorum ya yapabildiğim tek seçim yalnızlıktan yana. Ayıplamayın beni, istemezdim ben de ama alışmak lazım gerçeklere. Kabullendim artık, utanmıyorum ayna karşısında. 

Ben böyleyim karanlığımda, olabiliyor musunuz hala yanımda...